Os faros Galegos

O litoral galego é coñecido pola súa beleza pero tamén polo súa perigosidade, cheo de rías, cabos e de pequenas illas. A maioría dos faros galegos foron construidos no século XIX, segundo o Plan de iluminación das Costas de España do 1847. Galicia é a comunidade autónoma con maior lonxitude de costa, así que non é estrano atopar tantos faros a lo longo da nosa viaxe entre Ribadeo e Baiona. Neste traballo imos presentar algúns deles e tamén falamos da incrible contorna na que se atopan.

Dende Ribadeo ata Baiona

O primeiro que atopamos no litoral lucense é o de Illa Pancha, na ría de Ribadeo. En realidade hai dous, o construido no ano 1857, hoxe é un aloxamento turístico e o actual de 1983. Seguimos na costa cantábrica onde atopamos o faro de Punta Atalaia, no concello de Cervo, pódense observar os Farallóns e un cantís de gran beleza. Xa na provincia da Coruña, entre as rías de Vicedo e Ortigueira atopamos o Faro de Estaca de Bares. O faro funciona dende o ano 1850. Está situado no punto máis setentrional de toda a península.

Meténdonos na Costa Ártabra, atopamos cabo Prior, ao norte de Ferrol, na parroquia de Covas. Activo dende 1853, antigamente foi punto estratéxico de defensa militar.

Se seguimos a nosa viaxe cara o sur chegamos ao único faro romano que segue en funcionamento dende s. II d. C. É o símbolo da cidade da Coruña. E foi declarado Patrimonio da Humanidade pola UNESCO en 2009. Si, trátase da Torre de Hércules.

A Costa da Morte

Avanzando na nosa viaxe, chegamos a zona máis perigosa, a Costa da Morte. Aquí o traballo dos faros é moi importante, O primeiro é o das Illas Sisargas, en Malpica. O faro está na Sisarga Grande. O actual foi construído polos veciños de Malpica en 1915, á beira do vello. Este fora un dos máis antigos da Costa da Morte (1853), xunto co de Fisterra.

O segundo faro máis grande da Costa da Morte, despois do de Fisterra, é o de Cabo Vilán, en Camariñas. Foi o primeiro faro español electrificado. Alí atópase o Centro de Interpretación de Naufraxios da Costa da Morte. Por certo, é o que ten máis longo alcance de toda Galicia: 28 millas.

Outro faro fundamental na Costa da Morte é o de cabo Touriñán, en Muxía. Sitúase no punto máis occidental da península. Ten un faro vello, de 1898, e outro novo, de 1981. Neste cabo dáse a particularidade de que durante certas datas no ano (entre o 22 de marzo e 25 de abril e entre o 18 de agosto e 19 de setembro, aproximadamente), podemos contemplar a última posta de sol da Europa Continental.

O último cabo da Costa da Morte é o de Fisterra, que dá paso ás Rías Baixas. Os romanos considerábana o fin do mundo coñecido. Sempre se dixo que o final do Camiño de Santiago facíase aquí, cando os peregrinos queimaban as roupas á beira do mar e emprendían o regreso a casa. O faro é de 1853. En 1888 instalouse unha sirena por mor da néboa, que foi chamada «a vaca de Fisterra».

As Rias Baixas

Estas rías son máis abertas e seguras, polo que non atopamos tantos faros. Un dos máis importantes e que serve de transición é o faro de Corrubedo. Situado nunha contorna rochosa desde onde se poden observar as dunas do Parque Natural "Dunas de Corrubedo". Desde esta localización distínguense perfectamente as luces dos faros de Fisterra e das illas Cíes.